Beschrijving
De scherpe boterbloem is een veel voorkomende inheemse plant. De botergele bloemen kleuren de bermen al vroeg in het jaar geel, waardoor het een van de meest opvallende bloeiers in de lente is. In de weilanden laten de grazende dieren de bloemen liever staan, wat de soort haar naam heeft gegeven. Vroeger werd gedacht dat het vee de scherpe boterbloem te scherp van smaak vond. Inmiddels weten we dat boterbloemen protoanemonine bevatten, een giftige stof die na het maaien haar giftigheid verliest. Met name in maneges is de soort volop te vinden, en dit vormt een uitdaging voor paardenhouders, die deze plant liever kwijt dan rijk zijn. Ondanks haar (lichte) giftigheid wordt de plant wel degelijk bezocht door diverse soorten bijen die tolerantie tegen de stof protoanemonine hebben opgebouwd.
De scherpe boterbloem komt eigenlijk in heel Nederland voor en is dan ook een zeer algemene soort. Vooral in bermen, dijken, hooilanden en maneges is de soort veel te vinden. Ze geeft de voorkeur aan iets rijkere grond die matig vochtig tot nat kan zijn. In het hafdistrict (de floradistricten op kleigronden) komt de soort vaak voor in combinatie met paardenbloem, glad walstro, veldlathyrus, pastinaak, wilde cichorei, kleine veldkers, rode klaver en vogelwikke.
De scherpe boterbloem komt voor in verschillende inheemse bloemenmengsels van MediGran, waaronder Glanshaverhooiland GBT-48 en Graslandflora GV-48.
De scherpe boterbloem behoort tot het geslacht Ranunculus in de familie Ranunculaceae. De plant heeft typisch heldergele bloemen met vijf bloemblaadjes en een kenmerkend bolvormig bloemhoofd. De bladeren zijn diep ingesneden en hebben een gelobd uiterlijk. De plant kan variëren in hoogte, meestal tussen de 30 en 90 centimeter.
Meer informatie over deze wilde plant is te vinden op de websites www.floravannederland.nl en www.wildeplanten.nl.
